‘Morgen gaan we naar een kasteel’ zei ik tegen ons prinsesje, een van onze eerste avonden tijdens onze vakantie in Belgie. ‘Yes, leuk’, zo reageerde ze enthousiast. Ook de ochtend zelf, vlak voordat we er heen gingen zag ik[…]
‘Papa, heeel leuk. Mama, heeel leuk. Ester, heeel leuk. Papa, heeel leuk. Mama, heeel leuk. Ester, heeel leuk.’ Dat was het verslag van twee dagen logeren bij mijn tante in Den Haag en een dagje[…]
Lois is in de periode vanaf de voorjaarsvakantie regelmatig ziek geweest en sneller vermoeid. Waar zal dit toch door komen? Zal ze te veel op haar tenen lopen op school? Is ze overprikkeld? Zijn er[…]
‘Eigenlijk moet er nu een bordje op de deur hangen met verboden voor vaders’ hoorde ik juf tegen papa zeggen toen hij me op kwam halen om naar de dokter in het ziekenhuis te gaan.[…]
Gaan we wel of niet? Wel of niet? De hele week was ons meisje al niet fit. Ik vind dan zo lastig om in te schatten en na te gaan waar ik goed aan doe.[…]
Deze keer begin ik de blog niet met onze dochter, maar over Grace. Zij is een tienermeisje met het syndroom van down. Wat haar avond had moeten worden, wordt een avond waarop ze wordt vernederd[…]
‘Ik heb Lois geholpen met iets wat jij niet mag weten, het is namelijk voor Moederdag’ vertelde een jongetje uit haar klas mij vorige week. Zo schattig. Het maakte me wel nieuwsgierig. Onze oudste zei[…]
Wat waren het twee heerlijke vakantieweken. Het begon met zonnig en warm weer. Al snel stond het zwembadje in de tuin en heb je lekker gezwommen. Mét een balletje overgooien en elkaar natspetteren was ook[…]
Zaterdag 23 Maart was het zover: het uitje, dat georganiseerd werd door de Downstichting en de upside van down naar het Spoorwegmuseum. In het begin moest Lois wel even wennen, maar als ze eenmaal op stoom[…]
Zal het dan nu eindelijk zo ver zijn? Een tijdje terug kwam je op vrijdagmiddag uit school en riep je toen je net van de tandemfiets afstapte en nog in de tuin liep ‘mam, plassen!’[…]
